Βραδιάζοντας καμιά φορά υπάρχεις να κοιτάς κάτω
μετρώντας μια μια τις ψυχές να βουλιάζουν στον πάτο..
Μετράς τα χαμόγελα να ξεγεννούν μόνο δάκρυα
αφήνεις τον πόνο να σε γεμίσει από άκρυ σε άκρυα..
Γυρεύεις να μαζέψεις της ζωής σου τις αναμνήσεις
μήπως κι αυτές σε βοηθήσουν να μην κατρακυλήσεις..
θυμίζεις ακόμη της παιδικότητας το βλέμμα
το είδα και τώρα πρόσφατα δεν είναι ψέμμα..
Πάρε τη σφυρίχτρα λοιπόν κι αρχίνα δυνατά
πάρε βαθιά ανάσα ποτέ δεν είναι αργά..
Μαζεύω όλου του κόσμου τις φωνές με ένα μοναχά σκοπό
να τις βάλω να σου ψυθηρίσουν αυτά που θέλω να σου πω..
Μην σταματήσεις να αναπνέεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου