Ακόμα παιδιά είμασταν, θυμάσαι;
Ένα αλλιώτικο βράδυ..
Μύριζε αλκοόλ και κάπνα δίπλα από τις κολώνιες μας..
"'-Ενα μοναχά θα μας χωρίσει;
-Ti; 'Ερωτας;
-Όχι..Ο θάνατος..
-Ούτε κι αυτός! "
Η αλμυρή σταγόνα δρόσισε τα στεγνά μας χείλη..
Ανάλαφρα παιδικά μυαλά με αέρα ώριμων ανθρώπων..
"Σ'ευχαριστώ για όσα μου'χεις χαρίσει,
για τις μέρες που μου'δωσες να ζω..
Για όσα μαζί σου μέχρι τώρα έχω ζήσει..
Δεν σου είπα πόσο σ'αγαπώ!", (Δημητριάδης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου