Ακούς τα όνειρά μου;

"Κυλούν οι μέρες κι οι άτιμες νύχτες
μα εμένα δε μ'αγγίζουν..
Περνούν από δίπλα μου και με κοροϊδεύουν
μα εμένα δε μ'αγγίζουν..
Αυτά που θέλω να σου πω τα χάραξα
σε μια αμμουδιά κι ήρθε η θάλασσα..
Μενόμενη θάλασσα που'ρθε και τα ρούφηξε
μέσα της, μα αυτά από πείσμα γείναν τα πιο
εντυπωσιακά κοράλλια του βυθού..
Βυθίζομαι στην ιδέα σου κι έχει περάσει καιρός..
Τόσος καιρός που βλέπω τη διαφορά και πληγώνομαι..
Πληγώνομαι που δεν μπορώ να σε πάρω αγκαλιά
και να σου σβήσω την πικρία και τη λύπη..
Να την πάρω αυτήν τη λύπη και να τη βασανίσω..
Όπως βασανίζομαι κρατώντας το στόμα της σκέψης μου
κλειστό, γιατί τα χνώτα της είναι τόσο βρώμικα που
ντέπομαι μη και τα μυρίσεις..
Τί ωραία που μυρίζεις όταν γελάς!
Γελάω γιατί θα πιω χίλια θαρρετά κι άλλα
τόσα όμορφα λόγια και θα'ρθω να σε βρω..
Εσένα που θα βρω κι ας μη με θυμάσαι..γαλήνη μου..
Μου φτάνει μέσα μου που ζεις και γαληνεύω..
Ακούς τα όνειρά μου;"