Λευκό πανί..

Απλωμένες λέξεις μου διάχυτες στον αέρα σε περιβάλλουν
κι εσύ υποτιμητικά τις διώχνεις να χαθούν όπως τα κουνούπια το καλοκαίρι..

Πικρό το μαρμελαδόβαζο τούτη τη φορά σαν να μπέρδεψε ο από πάνω
τη ζάχαρη με το Campari..

Μισώ την ανυπαρξία που μου προκαλεί η αυτοφυγή σου κι
ας σέβομαι τούτη τη λυτρωτική σου ανάγκη..

Σιωπώ υπό αναγκαστικαί συνθήκαι και υψώνω λευκό πανί..