Ηρωίδα ηρωών

Κάτι πλανάται στον αέρα
Που ποτέ τη γη δε θ’αγγίξει,
Όπως των χειλιών μου η φωτιά
Περιμένει τα δικά σου για να σβήσει..
Κάτι αισθάνομαι κι εγώ
Σ’αυτόν τον κόσμο των μεγάλων,
Μικρή μπρος στους αιώνιους εραστές
Τα όνειρά μου γίναν άλλων..

Χάθηκα μέσα στην ώρα των θνητών
Κι αποκτώ δικό μου χρόνο,
Γίνομαι ηρωίδα ηρωών
Και στον καθρέφτη καμαρώνω..
Ήμουν παιδί κι έτσι παρέμεινα
Προτού κι αφού σ’είχα γνωρίσει,
Πώς να πω ότι σ’εσέ δεν ξέμεινα
Μετά κι αφότου σ’είχα αγαπήσει..

Κάτι θα έχεις κι εσύ
Από’μένα να θυμάσαι,
Είναι μια ζεστή αγκαλιά
Την ώρα που φοβάσαι..
Κάτι ξεκίνησε να’ρθει
Σ’αυτήν την παράξενη χώρα,
Μα ήταν μεγάλο κι αυτή μικρή
Που’θαψε το μέλλον στο τώρα..