Ασπρόμαυροι γλάροι..

Στοιβαγμένοι βράχοι σε καταπράσινη ακρογιαλιά,
δαμασμένα κύματα κι ένα δάκρυ μια σταλιά..
Δεν ήρθε ακόμη η ώρα ψιθυρίζεις και
χάνεται η ματιά μου στο μπλε,
φύσα με αγέρα φύσα με να μην ακούσω τίποτα ποτέ..
Σ’απέραντο αδιέξοδο δίχως δρόμο επιστροφής,
σκέφτεσαι όλα όσα δεν έκανες και με πίκρα μονολογείς..
Ασπρόμαυροι γλάροι πετούν στον ουρανό και κράζουν,
τί γελάτε μ'εμένα μωρέ!μέσα μου όλα βράζουν..
Χορεύει η σκέψη μου παρέα με κωφάλαλη μπάντα
τα βήματα χάνονται εύκολα και τα όνειρά μου για πάντα..

Βραδινές περιπλανήσεις..

Είναι της νύχτας η ώρα δύσκολη
σαν τρέμω μη σ'ονειρευτώ
Κλέβοντας λιγάκι από το γέλιο σου παρέα
στου σιωπηλού μου δρόμου διαλογής να πορευτώ..

Το φεγγάρι μου σαν να ξεθώριασε
κι η θλίψη μου σαν να μεγάλωσε
Όσα για ένας ονειρεύτηκε,
πόσα, άλλοι πρέπει να ΄χασουν;

Είναι που γκρέμισα το ερείπιο
και βρήκα μέσα θησαυρό
Κι ας σε χάσω όπως κι άλλα
με ευτυχία ξένη, χαρά, πώς θα βρω;

Είναι βιβλίο που διάβασα
ενώ καποιος έσκισε σελίδες
Δε βγάζω ολόκληρο το νόημα
μόνο μαντεύω τρέφοντας ελπίδες..

Το πρωί όμως τα πουλιά κελαηδάνε
κι οι ζωές των ανθρώπων τριγύρω προχωράνε
Σκάβοντας μπορεί και να μη σωθώ
μα ο θεός τα χέρια μου τα'δωσε όχι μόνο
για ένα σκοπό..

Given to fly

Σε γυρεύω..

Σε δυο μονούς αριθμούς χώθηκε ένας ζυγός ντυμένος σαν φωτιά..
Είναι περίεργος αυτός ο συνειρμός μα και τόσο ζωντανός..
Και πάλι σαν πέρυσι το φέτος μου ελπίζει λίγο από το μέλλον σου..

Σε γυρεύω συνειρμέ μου..πολλά χρόνια..(: