Ανάμεσα..

Ένα θλιμένο βιολί..

Στη μέρα μου ήρθες εσύ που δεν έπρεπε να δω,
μα δεν λαχτάρησα και ποτέ τίποτα παραπάνω από
ένα δικό σου βλέμμα..
Πολέμησα τον εαυτό μου και νίκησα για'σένα,
γιατί ποτέ μου δε μ'αγάπησα όσο πόθησα εσένα..
Ο κύκλος μου υποστηρικτικά συμβολίζει την αιωνιότητα,
αφού μέσα του κουβαλάει κι εσένα..
Κυματίζει στο δάκρυ μου το χαμόγελό σου,
σαν να μας ξέβρασε η θάλασσα και τους δυο μετά από ναυάγιο..
Ένα θλιμένο βιολί καθρεφτίζει την παρένθεση γύρω
από τα χείλη σου και τα δοξάρια του έχουν μείνει απ'έξω..
Θεέ μου πόση ομορφιά απλόχερα χαρίζεις!

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε..

Πώς το καταφέρνεις αυτό;
Ε, εαυτέ μου πώς;

Μπερδεμένα όνειρα= μηδέν ύπνος..

Άσχημα όνειρα= μηδέν ύπνος..

Καθόλου όνειρα= μηδέν ζωή..

Ας ακούσουμε ένα τραγουδάκι τουλάχιστον,
διότι εμείς οι Έλληνες θέλουμε και καλοπέραση..

Πρότυπα ελέγχου..

Τί άσχημο πράγμα να κολυπάς στα βαθιά
και για προστασία να σου πετάνε ένα ξεφούκωτο σωσίβιο..
Μέχρι κι οι φλέβες μου διαμαρτύρονται όντας
έτοιμες να ξεχειλίσουν απ'αυτή τη σαπίλα..

"Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι "τρώνε" τα νύχια τους,
γιατί θέλουν να τα κοντύνουν. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις,
αυτή η συνήθεια είναι ένα πρότυπο ελέγχου.
Δηλαδή μία διαδικασία κατά την οποία ο άνθρωπος προσπαθεί
να ελλατώσει ή να μειώσει τα άσχημα συναισθήματα που τον διακατέχουν.
Στις περιπτώσεις που ο έλεγχος των συναισθημάτων δεν είναι εφικτός,
τότε τα πρότυπα ελέγχου αναλαμβάνουν δράση...
Βέβαια, όταν γερνάνε, οι άντρες αλλά και οι γυναίκες
αποτινάζουν από πάνω τους τα προφανή πρότυπα ελέγχου,
και τα αντικαθιστούν με άλλα όπως ο καπνός,
το οινόπνευμα ή η χρήση ναρκωτικών ουσιών..."

Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..

1995..

Αφιερωμένο..

Σε όλες εμάς τις ίδιες..

Της παιδικότητας το βλέμμα..

Βραδιάζοντας καμιά φορά υπάρχεις να κοιτάς κάτω
μετρώντας μια μια τις ψυχές να βουλιάζουν στον πάτο..
Μετράς τα χαμόγελα να ξεγεννούν μόνο δάκρυα
αφήνεις τον πόνο να σε γεμίσει από άκρυ σε άκρυα..
Γυρεύεις να μαζέψεις της ζωής σου τις αναμνήσεις
μήπως κι αυτές σε βοηθήσουν να μην κατρακυλήσεις..
θυμίζεις ακόμη της παιδικότητας το βλέμμα
το είδα και τώρα πρόσφατα δεν είναι ψέμμα..
Πάρε τη σφυρίχτρα λοιπόν κι αρχίνα δυνατά
πάρε βαθιά ανάσα ποτέ δεν είναι αργά..
Μαζεύω όλου του κόσμου τις φωνές με ένα μοναχά σκοπό
να τις βάλω να σου ψυθηρίσουν αυτά που θέλω να σου πω..
Μην σταματήσεις να αναπνέεις..

2

No mercy..

Έχω ένα σχέδιο για απόψε..
Το προετοιμάζω στο μυαλό μου εδώ και καιρό..
Θα δημιουργήσω ένα παιχνίδι
όπου θα λάβουν μέρος πολλοί κομπάρσοι της ζωής..
Δεν θα έχει χρονικό περιορισμό..
Δεν θα έχει δεύτερη ζωή..
Οι δοκιμασίες θα'ναι δύσκολες και κυρίως
θα βασίζονται σε νοητικό επίπεδο παρά σωματικό..
Φυσικά μπορούν να ορίζονται "ομάδες ξύλου" και
να βάζουν κάποιο φυσικό στόχο..
Κανόνας ένας και μοναδικός:
"No mercy"..
Όροι συμμετοχής δεν υπάρχουν κι
απ'άυτό καταλαβαίνετε πως θα μετέχουν πολλοί..
Δυστυχώς ούτε τη γκλαμουριά ενός τηλεπτικού
παιχνιδιού θα'χει, διότι πού λεφτά για διαφήμιση..
Το μόνο που μένει είναι
να γίνει γνωστός κι ο τίτλος του..
Ιδού λοιπόν τί έπλασε η φαντασία μου:

"Να πάτε να γαμηθείτε όλοι σας.."

Φεγγάρι κάλπικο..

Φεγγάρι κάλπικό μου σε τούτο το δωμάτιο μπορείς
να μου δώσεις λίγο από τη θαμπή σου λάμψη;
Μόλις σε ένιωσε ακριανά το κύτταρο μου παντού
εικόνες όμορφες στο μυαλό και λόγια νόστιμα
να λικνίζονται σαν ριγά το κορμί στη θύμισή σου..
Είναι πιο μελωδική η μοναξιά μου όταν αναμειγνύεται
με τη σκέψη μου για'σένα κι είχα καιρό ν'άκούσω κάτι όμορφο..
Φεγγάρι μου κάλπικο 17 ιντσών σε βάζω στην πρίζα
και σε βγάζω, γελώντας σαρκαστικά που μπορώ να παίξω με τη λάμψη σου..

Ένας σκέτος χάνος..

Να ξεκινάς το πρωί έξυπνη και να πέφτεις
για ύπνο ένας σκέτος χάνος..
Έτοιμη να "κατακτήσεις" τον κόσμο,
μέχρι που κάποιος τρίτος σε ρίχνει
κάτω με το μικρό του δαχτυλάκι..
Κατάλαβε από μικρή πως η γη γυρίζει
και πως οι σκέψεις σου δεν
αναποδογυρίζουν μαζί της..
Ένας είναι ο Θεός για΄μας, άλλος για τους Ινδούς,
άλλος για τους Τούρκους, άλλος για τους Αφρικανούς κ.ο.κ.
και πρέπει να δεχτείς πως ζεις με όλους σ'έναν κόσμο..
Κάποιος μεγάλος μας είχε πει μην μετράτε τα αστέρια
γιατί θα βγάλετε σπυράκια κι έχω μείνει με την απορία..
Προτείνω στην επόμενη ανθρωπότητα, αν μ'Ακούς,
να τους δίνετε μία μικρή πρόγευση ζωής με το που γεννιούνται
γιατί επιμένω να είμαι ονειροπόλα..

Μ'εμένα τα'χω μη μου Δίνεις σημασία..