ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΥΣ...

Σοβάρεψαν τα πράγματα..Όλα αλλάζουν μάλλον όλοι αλλάζουν..

Παιδί όταν ήμουν έτρεχα μέσα στη βροχή χωρίς να με νοιάζει, έλιωνα στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού παίζοντας ποδόσφαιρο με τους φίλους μου (αγοροκόριτσο γαρ!), ατελείωτες ώρες ασταμάτητου χιονοπόλεμου στα μέσα του Δεκέμβρη και τι όμορφα χρώματα που είχαν τα λουλούδια όταν άνθιζαν το Μάρτη...ακόμα έχω τη μυρωδιά τους...

Τώρα που μεγάλωσα λιγουλάκι στη βροχή κινούμαι μόνο με ταξί ή με το αυτοκίνητο κι έχω κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα που μου΄σπασε το μαλλί η υγρασία..Γκρινιάζω όλο το καλοκαίρι γιατί όταν δεν έχει air-condition ο χώρος που βρίσκομαι κολλάνε τα μπούτια μου από τη ζέστη ενώ όταν έχει τρέχω στους γιατρούς από την ψύξη...Στο χιόνι δεν κυκλοφορώ καθόλου εκτός σπιτιού παρά μόνο για να πάω στη δουλειά κι αυτό γιατί αλλιώς θα μ'απολύσουν..Κι εκεί που πάω να θυμηθώ τη μυρωδιά των λουλουδιών τα καιρικά φαινόμενα πλέον μπαίνουν στη μέση και μ'εμποδίζουν...

Δεν θέλω να μεγαλώσω άλλο..ακούς;