Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Η χώρα των αισθημάτων..

Σε μια μακρινή πατρίδα υπάρχει ένας μύθος..
Λένε πως κάθε άνθρωπος κουβαλά μέσα του
ένα μικρό πλασματάκι που ονομάζεται..έρωτας!
Ο έρωτας, λοιπόν, είναι ο βασιλιάς μιας κοινωνίας
που αποκαλείται "Η χώρα των αισθημάτων"..
Σ'αυτήν προετοιμάζει το λαό του,
ώστε όταν έρθει η ώρα να ερωτευτεί ο άνθρωπος στον
οποίο κατοικεί, να κάνουν την πιο ξέφρενη γιορτή..
Μια γιορτή που κυριαρχούν όμορφα χρώματα,
το κρασί ποτέ δεν μεθάει, ο ήλιος πάντα λάμπει και
το χαμόγελο μερικές φορές θαρρείς πως σε μαγεύει..
Όλοι παίρνουν μέρος σε τούτη τη γιορτή,
όλοι εκτός από μια μικρή φυλή..τους γκρίζους..
Άτιμη φυλή που κάνει επιδρομές και λεηλατεί τη χώρα..
Ο έρωτας μας, όμως, είναι ειρηνιστής και
κάθε φορά που εισβάλλουν οι γκρίζοι μένει
άπραγος και περιμένει υπομονετικά ν'αναχωρήσουν..
Συνεχίζεται κι η γιορτή..μαρτυρικά περνώντας..
Σαν κάνουν και φεύγουν νωρίς, τίποτα δεν αλλάζει..τίποτα..
Άμα μένουν όμως κι αργούν ο καλός μας βασιλιάς αργοπεθαίνει..
Κι έτσι απλά σβήνει κι ο λαός του..Όπως σβήνει τ'αναμμένο μέχρι
πριν κερί..πριν περάσει το αεράκι κρυφογελώντας και κλέψει τη φλόγα του..
Ο βασιλιάς, όμως, είναι πανούργος..ξαναγιεννέται..
Κι ο ρυθμός τη γιορτής ποτέ δε σταματά..
Ούτε κι όταν πεθαίνει ο άνθρωπος που τον κουβαλά...
Γιατί, σύμφωνα με το μύθο μας, ο έρωτας είναι πολύχρωμος..
Ερμηνεύεται, δηλαδή, με πολλά χρώματα που είναι ικανά
να νικήσουν το σκοτεινό και μονάχο του γκρίζο...

"Φουρτουνιασμένες ψυχές με πολύχρωμα προβλήματα, τολμήστε να
θυσιάσετε μερικές σκοτεινές σας φοβίες για ένα φωτεινότερο αύριο.."

Δεν υπάρχουν σχόλια: