Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Ένας αιώνας..

Το μυαλό με την καρδιά ξεκίνησαν αγώνα
σε μια στιγμή που κρατά έναν ολόκληρο αιώνα...

Άφησε το χαμόγελο να γίνει σύμμαχός σου
κι επέτρεψε στο δάκρυ να μείνει ο απόηχός σου....

Σκούπισε από τα μάτια σου τις άσχημες εικόνες
μα κράτα τες μέσα σου φυλαχτό σαν ισχυρούς κανόνες...

Δώσε το χέρι σου και μην τρομάζεις
είναι η ζωή μικρή κι όλα πρέπει να τα δοκιμάζεις...

Πού τελειώνεις εσύ και πού αρχίζω εγώ;
Μπερδεύτηκα..τα'χασα, τ'ομολογώ...

Άτιμοι δείκτες που γυρνάτε.....Μη γελάτε!
Στοίχιωσε μέσα μου εκείνη η στιγμή δεν φεύγει, δε χάνεται όσο κι αν πονάτε....

Κι αναζητώ απ'όλα σου τα πρόσωπα αυτό που ανήκει σ'εμένα..

Δεν υπάρχουν σχόλια: