Σκέφτομαι και γράφω..

Όταν ήμουνα μικρή και μας έβαζε ο δάσκαλος να γράψουμε έκθεση
πάντοτε μελετούσα το θέμα κι ανάλογα σημείωνα ό,τι λέξη μου
ερχόταν στο πρόχειρο. Μάζευα, λοιπόν, καμιά δεκαριά λέξεις
άσχετες μεταξύ τους και προσπαθούσα να τις συνδέσω κι ήταν
πολύ ωραίο να σκέφτεσαι, να γράφεις και ταυτόχρονα να παίζεις..
Αργότερα, έμαθα πως αυτή είναι η μέθοδος του ιστού της αράχνης της νεοελληνικής,
κι όχι μόνο, κοινώς ένα τέχνασμα για να πλάσεις μία ιστορία..
Ας παίξουμε ένα παιχνίδι! Είσαι;
Σου δίνω τις εξής δέκα λέξεις : συλλογή, αδιαφορία, χαμόγελο,
αέρας, ανάγκη, χρώματα, πληγή, λιβάδι, ήλιος και έρωτας..
Περιμένω..(Εύκολα σου βάζω..)